محرم
بسم الله الرحمن الرحیم
چون موش حقیر و ناتوان ترسیدند
چون کرم به دور خود همه پیچیدند
ان ظهر عطش تمام روبه صفتان
از غرش شیر هاشمی لرزیدند
عباس علی چون که به میدان امد
شمرو عمرو حرمله میترسیدند
روبه صفتان ذات کثیفی دارند
هرچند که خود عاقبت خود دیدند
زیمب به میان کاروان چون شیر است
جز عشق خدا؛در کرب وبلا؛هیچ نمیدیدند
این قوم لعین بن لعین ذات ندارند
خوبی حسین بن علی رااا؛نمیفهمیدند
از دامن پاک فاطمه نور درخشید
این نور عظیم ابدی سر ببریدند
سرها همه بر نیزه و خون دردل زینب
از اه دل طفل سه ساله؛نمیترسیدند
صد حیف که این لعن عجب اجرو ثوابی دارد
ورنه اموی را به این لعن نمی ارزیدند
شاعر:زینب حسین عرب